Wie rond het winkelcentrum wandelt, zal al gauw Roelie Koning tegenkomen, samen met haar hondje Billy. Zij is zeker geen onbekende in Emmerhout.

‘Maar Billy ook niet’, lacht Roelie (75). ‘Ik heb gewoon een lijst met mensen die graag op hem willen passen, als ik een keer op pad ga!’ Zo’n 45 jaar geleden is ze komen wonen aan de Laan van de Iemenhees. ‘We waren de eerste bewoners van dat huis’. Tussendoor is ze nog een aantal jaren weggeweest, maar inmiddels woont ze alweer jaren in Emmerhout. Eerst aan de Haar en daarna aan de Lemzijde. ‘Toen ik weer in Emmerhout kwam wonen zeiden oude bekenden, zo Roelie je bent weer thuis of niet? Ja, antwoordde ik toen met een grote glimlach.’


(foto: Hilde van der Horst-de Jong)

De wereld is veranderd

In de tijd dat Roelie in Emmerhout kwam wonen zag de wijk er nog wel anders uit. Rond het centrum was nog niet zoveel gebouwd en in het winkelcentrum zelf zaten veel meer winkels. Banken, een slager, een groentewinkel, maar ook bijvoorbeeld een handwerkwinkel. Je hoefde eigenlijk nergens de wijk voor uit,’ vertelt Roelie. ‘Ik weet nog dat Jans Strating in het postkantoor kwam werken als jonge jongen. Nou, die is nu al met pensioen! In die periode was ik actief bij de Sprokkel. Daar werden op woensdagmiddag kinderactiviteiten georganiseerd en dat was een groot succes, er waren zo 150 kinderen op één middag! Kijk, vergelijken met vroeger en doen alsof toen alles beter was, moet je niet doen,’ meent Roelie. ‘De wereld is nu immers anders, de woonomstandigheden zijn beter, mensen zijn bezig met heel andere onderwerpen. Trouwens, als je jong bent kijk je heel anders naar dingen, wat dat betreft heb ik nu veel meer ervaring.’

In het bestuur van Wijkbelangen

En die ervaring zet Roelie nu in bij de verschillende verenigingen waarin ze actief is. ‘Toen ik aan de Lemzijde woonde, werd ik gevraagd voor de renovatiecommissie. Op dat moment was ik al contactpersoon in de wijk voor de Haar en voor het centrum. Dat ben ik overigens nog steeds. Op een gegeven moment werd ik gebeld door Joke Bakker, met de vraag of ik in het bestuur voor Wijkbelangen wilde komen. Ik dacht als ik zoveel op en aan te merken heb, dan moet ik dat gewoon doen!’ En die opmerkingen, die heeft ze na 16 jaar nog steeds. ‘Binnen het bestuur houd ik me vooral bezig met het uitvoeringsoverleg en ben ik aanspreekpunt voor de Wijkwijzer.’ Als bestuurslid merkt ze wel dat in de loop der jaren dingen veranderd zijn. ‘Tegenwoordig hoor ik dingen en dan ga ik eropaf, vroeger kwamen mensen meer uit zichzelf naar je toe,’ aldus Roelie. Naast Wijkbelangen zit ze ook in het bestuur van het DCO, in de evenementencommissie winkelcentrum (ECW) en is ze actief in de bewonerscommissie van de Recreant, de flat waar ze woont.

Geen geraniums

‘Die geraniums, die ben ik niet nodig!’ lacht Roelie. ‘Ik ga regelmatig naar de Wijkwijzer. Ik ben vaak in de Schepershof te vinden als er koffie geschonken moet worden bij de activiteiten. Ik schilder graag en ik zit bij de hobbyclub. Ik heb twee dochters en vier kleinkinderen die ik regelmatig zie. Als er ergens een vergadering is, dan ga ik er zingend naar toe. En dan is er natuurlijk Billy, met hem moét ik wel actief naar buiten.

Eigenlijk heb ik vooral gewoon een heel leuk leven!’



Wijkberichten 2022 I 1