In september kwam ik met het Fixteam Drenthe bij Vida Plavsic en Marjo Leeuwinga-Claus over de vloer. Tijdens de thee vertelden ze over ‘hun buurtje’. Voor mij reden om nog eens langs te gaan en hun verhaal te horen.

Vida, 73 jaar, kwam in 1971 als één van de zogenaamde ‘Danlonmeisjes’ vanuit voormalig Joegoslavië in Emmerhout terecht. Met twaalf jonge vrouwen in één woning, Kinholt 482. Zonder wasmachine en ander comfort was het geen pretje. Ze ontmoette haar partner die uit Macedonië komt. Hij werkte aan de overkant van de Danlon bij Drenthea, waar ze radiatoren maakten. Na korte tijd in Angelslo en Emmermeer verhuisden ze naar de Haar waar ze 27 jaar woonden.

Marjo, 68 jaar, woont vanaf 1961 in Emmen. Haar ouders verhuisden toen van Assen naar Emmen. Haar vader werkte bij Rijkswaterstaat. In 1967, behoorden ze tot de eerste bewoners van Emmerhout, Laan van de Eekharst 170. Marjo’s ouders bouwden later een woning aan de Laan van het Kwekebos 270. Zelf ging Marjo in 1975 aan de Laan van het Kinholt 422 wonen, waar ze nu al 48 jaar met veel plezier woont. 



(foto: Fred Bogers)

Kom toch naast me wonen

Begin 1999 kwam de woning naast haar leeg en Marjo tipte haar vriendin Vida. ‘Kom toch naast me wonen,’ vroeg ze en dat lukte. De woning zat in het verkoopprogramma van ECW en Vida en haar partner werden de gelukkige kopers. Om er nooit meer weg te gaan. ‘Wat maakt jullie buurtje zo bijzonder,’ vraag ik. Marjo: ‘We lopen de deur niet plat bij elkaar. Maar wanneer het nodig is zijn we er voor elkaar. Dat is langzaamaan zo gegroeid en door de jaren heen alleen maar sterker geworden.’  

Groenstrook

Het begon jaren geleden met het aanpakken van de groenstrook voor de woningen. Die werd volgens Vida en Marjo nauwelijks onderhouden. Alles groeide over het pad en bij regen spoelde er altijd zand over het voetpad. Aanleiding om zelf de snoeischaar te pakken en het onderhoud met elkaar te doen. Van het een kwam het ander. Een van de buurmannen bracht de trottoirbandjes omhoog en de stiekelbosjes werden vervangen door een bloemrijker beplanting. Het onderhoud werd een gezamenlijke verantwoordelijkheid van alle aanwonenden. Vida: ‘Het leuke is dat mensen die langslopen bijna altijd positief reageren als we bezig zijn of als ze in de lente en de zomer onze bloemrijke beplanting zien.’

(foto: Fred Bogers)

Dakbedekking

En zo zochten ze elkaar ook op bij grotere projecten, zoals het vernieuwen van de dakbedekking van de woningen en de schuurtjes. Iedereen deed mee. Voor het buitenschilderwerk werd overlegd om de kleur als blok op elkaar af te stemmen. Marjo: ‘We hebben als buurtje een app-groep waar we elkaar kunnen vinden als dat nodig is. Of het nu gaat over een fietspomp of een verstopte afvoer van de wasbak. Hulp is vaak dichtbij!’

Kleinzoon

Door dingen samen te doen wordt het voor de bewoners een stuk goedkoper en gemakkelijker dan wanneer je alles zelf moet uitzoeken. Het levert ook meer saamhorigheid op. Vida: ‘Bij nieuwe bewoners gaan we even langs om kennis te maken en vertellen we over onze buurt-app en onze gezamenlijke tuin.’   Dat het goed wonen is op deze plek blijkt wel. Op de hoek is onlangs een nieuwe bewoner gekomen. Het is de kleinzoon van de eerste bewoner op dat adres!



Wijkberichten Emmerhout 2023 I 4