Afgelopen najaar werd de Mgr. Bekkersschool gesloopt. De kinderen van Ted Schilder gingen hier jaren met plezier naar school, maar ook Ted en zijn vrouw hadden hier een mooie tijd. Bij de sloop schreef hij het volgende weemoedige gedicht.


(foto: Wytse Bouma)


Voorbij

Ze lopen er niet meer: de meesters en de juffen.
Het kunstwerk voor de school, waar junkies blowend bluffen,
versloft, vermost, verroest … verlaten.

Hier werden kinderen groot, en groten klein.
Het speelveld naast de school mag nu voor honden zijn,
hun drollen achterlaten.

Ik zag een stoet met boekjes gaan en tafeltjesgesjouw
De kinderen gingen vrolijk heen, naar ’t nieuwe schoolgebouw.
De B van Bekkers peinst gelaten.

De schroothoop wacht op Willem Kind; zijn prachtig A, B, C,
waar kinderen in klommen, neemt men helaas nu mee.
Ik hoor geen kind meer praten.

Ted Schilder



Wijkberichten 2019 I 5