Op de grens van de Laan van het Kwekebos en de Laan van de Bork worden nieuwe speeltoestellen geplaatst. De buurt steekt de handen uit de mouwen.

‘Kan er niet iemand een graafmachine regelen?’ Het zweet staat op de voorhoofden van de werkploeg die bezig is met spitten. Een zomeravond in juli. Zand en graszoden worden met kruiwagens afgevoerd van de plek waar nieuwe speeltoestellen komen te staan. ‘Denk aan de pils die je straks krijgt,’ hoor ik iemand bemoedigend zeggen.

Hulpvaardigheid

Alie Hummel, een vrouw die al 19 jaar hier woont, geeft aan dat in dit buurtje altijd al sprake is geweest van een grote saamhorigheid. Het gesprek gaat op afstand, want Alie wacht op de uitslag van de coronatest. Vanachter het hekje bij haar huis kijkt zij naar de werkende mannen. Ze was wat verkouden en moest daarom deze middag een test doen. ‘Ik ben wel twee keer gevaccineerd, maar je wilt niet een ander in de problemen brengen.’ Ze vertelt over de hulpvaardigheid: ’Wij hielden altijd de kinderen van elkaar in de gaten.’ Haar zoon Robert-Jan buffelt ijverig mee.

(foto: Ted Schilder)

Veilige speelplaats

Peter Camies, met bijna 17 jaar woonervaring ook een vertrouwd gezicht in de buurt, vertelt over de vossenjacht in het laatste weekend van de zomervakanties. Ouders verkleed als vossen en de kinderen op zoek.  Aansluitend was er dan een buurtbarbecue en karaoke. ‘De kleine voetbalgoaltjes op het grasveld zijn door een kennis van mij gelast. Die staan hier al een jaar of acht, er gebeurt nooit wat mee,’ vertelt hij. ‘En toen de nieuwe sproeiers hier zijn gerenoveerd, hebben we geholpen en de stenen afscheiding geschilderd. Het is voor kinderen een veilige speelplaats. Er komen geen fietsen of auto’s hier.  Mijn zonen hebben zelf niets aan deze speeltuin, maar wij vinden het belangrijk voor de jonge gezinnen in de buurt.’ De zonen Daniek en Dylano rijden ondertussen met kruiwagens heen en weer. Voor oudere jongeren staat er ook een basketbalpaal op het grasveld.

Nieuwe speeltoestellen

Björn Nijholt, met 5 jaar een nieuwkomer, heeft zijn dochtertje Evi meegenomen die met een kruiwagentje ook ‘meehelpt’.  Zijn zoon Luka ligt nog in de kinderwagen. Het dochtertje van Richard Eberhard speelt nog in de oude zandbak, terwijl zijn oppas-opa alles gadeslaat. Ruim vier jaar is de buurt bezig geweest om dit project gerealiseerd te krijgen. De gemeente heeft verleden jaar de oude, onveilige toestellen opgeruimd, maar iets nieuws kwam er niet. Richard belde toen de gemeente waardoor alles in een stroomversnelling kwam. Er kwam een plan waarmee Peter en Björn de buurt langs gingen. Iedereen stemde in. Ook is aangetoond dat er behoorlijk wat kinderen in de buurt wonen. Kortom, de gemeente wilde zeker weten dat de investering geen weggegooid geld was. Ook Wijkbelangen levert een flinke financiële bijdrage. Maar om de kosten te drukken steekt de buurt zelf ook de handen uit de mouwen. Het oude zand, de zandbak en de vermolmde picknicktafel worden afgevoerd. Nieuwe tegels worden gelegd.

Klus geklaard

Later komen Martijn Mestemaker en zijn buurjongen Jesper nog meehelpen en om 22.30 uur is de klus geklaard en kan het wachten op de nieuwe toestellen beginnen.  Eind augustus ligt er nieuw zand, met een driedelig, metalen duikelrek, een klimhuis met glijbaan, een dubbele metalen schommel en een picknicktafel. Vanwege duurzaamheid is gekozen voor metaal en niet voor hout. Uitgeblust neemt men een pilsje.


Wijkberichten 2021 I 3