Voor de rubriek ‘Gepensioneerd en dan …’ ga ik op bezoek bij amateurfotograaf Herman Lambers. Bij het maken van een afspraak moet ik wel rekening houden met de agenda van oppas-opa Herman.

‘Fotograferen doe ik al heel lang. Vanaf mijn 15e jaar spaarde ik voor een cameraatje. Het werd een hobby voor het leven. In mijn periode als leraar bouwtechniek in Klazienaveen maakte ik veel foto’s. Eerst van de klassen die ik lesgaf. Leerlingen deed ik een nummer op de borst. Elk nummer verwees naar de naam van een leerling. Ik gaf deze foto’s aan collega’s met dezelfde klassen. Gemakkelijk om namen te leren. De directeur vroeg mij om dit voor de hele school te doen. Later werden de klassenfoto’s alleen nog bij de eerste en bij de laatste klassen gemaakt. Vanwege de aangescherpte regels van de privacy worden er uiteindelijk helemaal geen foto’s meer gemaakt.’

(foto: Ted Schilder)

En dan gepensioneerd

‘Bij diverse activiteiten op school bleef ik na mijn pensionering foto’s maken: open dagen, kerstactiviteiten en dergelijke. Hiervoor kreeg ik een vast bedrag op jaarbasis. Ook heb ik nog minstens tien jaar foto’s voor de ‘smoelenlijst’ van de leraren gemaakt. Met een aantal oud-collega’s gaan we elke eerste maandag van de maand koffiedrinken. Ik vind het jammer dat de jaarlijkse reünie van het Esdal College niet meer bestaat sinds de bestuurlijke fusie van het Esdal College met RSG Ter Apel en de Nieuwe Veste uit Coevorden. Contacten nemen af als je ouder wordt en je moet zorgen dat je mensen blijft ontmoeten.’

Fotogroep Klazienaveen

‘Na mijn pensionering ben ik ook lid geworden van de fotogroep Klazienaveen. Ik ben secretaris van deze club. Het zorgde ervoor dat ik anders ben gaan fotograferen. Macrofotografie en avondfotografie hebben nu mijn voorkeur. Ik heb minder mijn camera bij me omdat ik er niet van houd lukraak alles te fotograferen, maar liever speciale onderwerpen in beeld breng. In de openbare ruimte ben ik tegenwoordig heel voorzichtig met fotograferen. De camera op je mobiel is trouwens tegenwoordig van een goede kwaliteit en die heb ik altijd bij me. Thuis kan ik dan deze foto’s altijd nog fotoshoppen. Elk jaar krijg ik op mijn verjaardag een jaarabonnement op het programma Photoshop.’

Exposities

‘We vergaderen in ons ‘clubhuis’ in de Eben Haëzerkerk in Klazienaveen. We hebben nu 23 leden: mannen, vrouwen, jong, oud, beginnend en beroeps. In een bijeenkomst wordt er van alles besproken: de opdrachten voor het maken van foto’s en eventuele exposities bijvoorbeeld. Als fotogroep hebben we het afgelopen jaar geëxposeerd in de bibliotheek en het medisch centrum in Klazienaveen. Dit jaar hebben we in mei en juni weer een expositie bij Facet in Klazienaveen. Bij een expositie ligt altijd een schriftje voor reacties. Er stond ooit in: ‘Jammer dat er geen prijzen bij de foto’s staan’. Om mee te doen met officiële wedstrijden moet je lid worden van een landelijke organisatie. We hebben dat twee jaar gedaan, maar het was voor ons te begrotelijk.’
Informatie over de fotogroep Klazienaveen is te vinden op https://fotogroep-klazienaveen.nl/

Oppas-opa

De telefoon gaat in huize Lambers. Ik zie oppas-opa Herman zorgelijk kijken. Het kleinkind waar hij en oppas-oma Leny op zullen passen is ziek. ‘Jammer’, zegt hij en dan te bedenken dat Herman zijn kinderen ooit vertelde nooit oppas-opa te willen worden. Met een glimlach vertrekt oppas-opa Ted huiswaarts.



Wijkberichten Emmerhout 2025 I 1