In het kader van ‘Gepensioneerd… en dan’ laten we de 88-jarige Roelof Boezen aan het woord. Hij was bijna 60 jaar toen hij met pensioen ging. Kortom, een ervaringsdeskundige. Je kunt – als je geluk hebt – lang van je pensioen genieten.

‘Op een boerderij aan de Hoogeveense Vaart in Holsloot werd ik geboren. We waren met drie jongens thuis. In mijn jeugd heb ik op het gemengde bedrijf meegeholpen, maar koos voor een baan in het onderwijs. Ik was 19 jaar toen ik al voor de klas stond. Ik kwam tijdelijk in Schoonebeek, samen met een andere jongeman. Het was een combinatieklas 2-3 (tegenwoordig groep 4-5) met 55 kinderen, in één lokaal vanwege ruimtegebrek. Omdat mijn collega het na een week voor gezien hield, stond ik er alleen voor. Eigenlijk onverantwoord.

(foto: Ted Schilder)

Zegering Hadders

Later heb ik drie jaar in Elp en acht jaar in Nijverdal voor de klas gestaan. Toen ik geslaagd was voor mijn akte wiskunde, solliciteerde ik naar de mavo Baander in Emmen. De legendarische onderwijswethouder R.Zegering Hadders kwam eerst naar Nijverdal om mij te beoordelen. Als leraar wiskunde – en later directielid – heb ik na de Baander gewerkt bij De Dissel en het Esdal College.’

Reizen

‘Na mijn pensionering heb ik met mijn vrouw veel reizen gemaakt. We hadden een caravan en trokken Europa door om cultuur te bekijken bijvoorbeeld in Frankrijk en Italië. Omdat we een dochter op Curaçao hadden wonen, gingen we daar ook enkele keren naartoe. Onze dochter was daar in 1993 voor stage terecht gekomen en trof er de liefde van haar leven. Als er een kleinkind geboren was, gingen we drie maanden naar Curaçao. Het is nu alweer 12 jaar geleden dat we erheen vlogen. De reis is nu te vermoeiend. Gelukkig komt onze dochter af en toe naar Nederland. Haar kinderen studeren in Nederland en die zien we daardoor ook regelmatig. Na de buitenlandse reizen bleven onze tochten beperkt tot Nederland, met een voorkeur voor Texel.’

Vrijwilligerswerk

‘Ook heb ik me na mijn pensionering ingezet als vrijwilliger. Ik was actief in het bestuur van de belangenvereniging van eigenaren van kapwoningen in Emmerhout aan de Laan van het Kwekebos. We zijn nog steeds lid van deze vereniging. Ook was ik actief in de Schepershof, de protestante wijkgemeente van Emmen-Oost. Nu ben ik niet meer actief als vrijwilliger.

Wel ben ik gewoon blijven doen wat ik voor mijn pensionering ook graag deed: sudoku’s maken en detectives lezen.’

Nog steeds … volleybal

‘Op de kweekschool (nu Pabo) heb ik voor het eerst gevolleybald en ben dat blijven doen. Ik heb een paar jaar in competitieverband gespeeld. Daarna ben ik recreatief blijven spelen en nu op mijn 88e speel ik wekelijks nog steeds. De jongste van de groep is 41 jaar en ik ben de oudste. Ik moet wel bekennen dat ik niet meer zo hoog spring. Toen ik met pensioen ging, heb ik ook tennisles genomen en ben ik gaan tennissen.’

Denkend aan het onderwijs?

‘Ik ben nog steeds lid van de onderwijsvakbond en lees af en toe nog artikelen in het Onderwijsblad. Ik volg het op een afstand en zie dat er veel veranderd is. Met een paar collega’s van vroeger heb ik nog contact.  Ook ben ik wel eens naar bijeenkomsten van oud-collega’s geweest.’

Na een kop thee en de schilderijen van Tiny, de vrouw van Roelof, bewonderd te hebben keert de interviewer huiswaarts met de wetenschap: je kunt – als je geluk hebt – lang van je pensioen genieten.



Wijkberichten 2024 I 4