Tika, de hond, verwelkomt me als ik bij Jochem van Slooten binnenkom. Vanuit de kamer kijk ik uit op een grote tuin met een kippenren waarin krielkippen hun uiterste best doen een worm te vinden. Vogels vliegen af en aan om het zaad, dat voor hen opgehangen is, op te halen. Kortom, een idyllisch plekje waar Jochem en zijn vrouw Anja in 2010 neergestreken zijn. Jochem (1949) groeide op in Utrecht. Werkte jaren bij de PUEM, de provinciale Utrechtse elektriciteitsmaatschappij. Wat later verhuisde hij naar Valkenswaard en kwam daar terecht als handelsreiziger bij een tabaksgroothandel. Hij zag wat de gevolgen waren voor de kleine tabakswinkels toen supermarkten ook rookwaar mochten gaan verkopen. De een na de andere zaak stopte er mee. Voor Jochem betekende dit dat zijn werk daar ophield. Hij keerde terug naar zijn oude werkgever de PUEM, die ondertussen de naam Eneco had gekregen. In 2010 besloot hij om zijn woonplaats Doorn te verlaten en zich, als gepensioneerde, te vestigen in Emmen.

(foto: Bertus Beltman)

Iedereen groet elkaar

Wat hem en zijn vrouw opviel toen ze in Emmerhout kwamen wonen dat terecht waren gekomen in een ‘samenleving’. ‘Dat wil zeggen, je hebt niet alleen contact met je buren, maar op straat word je ook door wildvreemde mensen gegroet. Dat beviel ons heel goed. Ik zeg nu zelf ook ‘moi’,’ zegt hij.

Vrijwilligerswerk

Als je nieuw in een plaats komt wonen, moet je iets doen om mensen te leren kennen. Anja kreeg contact met Theo Zwiggelaar van WijkKlik. Daar leren ze oudere mensen om te gaan met de computer. Door daar wat foto’s te maken kreeg Jochem ook contact met WijkKlik. Hij raakte vooral betrokken bij het opzetten van websites. ‘Ik bemoeide me vooral met de taal. De taal van een website moet begrijpelijk zijn’, zegt hij. Zo hielp Jochem ook mee aan de websites van Wijkbelangen en Op Eigen Houtje.

Meer op de trom slaan

‘Emmerhout is springlevend’, zegt Jochem. ‘Kom op met de verhalen, laat zien wat je doet. Er wordt te weinig op de trom geslagen. Men denkt vaak dat het wel goed zal komen.’ Hij vraagt zich af of het komt door de bescheiden houding van de Drent. Jochem heeft veel tijd besteed om activiteiten van de grond te krijgen. Hij vindt het jammer dat er vaak niet op gereageerd werd. In 2019 is hij gestopt bij WijkKlik.



(foto: Bertus Beltman)

Nieuw uitdagingen

Op een gegeven moment kreeg Jochem een tas met blokfluiten aangeboden. Hij neemt me mee naar een kamer waar de blokfluiten aan de muur hangen. In een kast zijn nog een aantal grotere blokfluiten opgeborgen. ‘Ik heb een tijd les gehad, maar de artrose in mijn vingers, maakt het spelen onmogelijk’, zegt hij. Om toch wat aan muziek te doen, speelt hij nu op een keyboard. Samen met een kennis heeft hij een fotoclub opgericht. Twintig personen maken wekelijks foto’s aan de hand van een thema en sturen die aan elkaar toe onder één voorwaarde: geen gezeur over de kwaliteit van de foto.

Wens voor de wijk

Dagelijks maakt Jochem met Tika lange wandelingen door de wijk. ‘We wonen in een mooie wijk, verpest het niet. En laten we een beetje op elkaar letten, iets meer ‘naoberschap’, want de mensen in onze wijk worden ouder.



Wijkberichten Emmerhout 2023 I 4