Het is een druilerige donderdagavond als ik langsga bij medewijkbewoner Jan Gerrits en zijn muziekmaatje Thomas Eriksson. Dit weertype past perfect bij het Iers platteland waar de regen je binnen houdt en de gezelligheid en de muziek in de lokale pubs je warm houden.

Dat sfeertje willen de beide heren graag oproepen tijdens hun optredens. Zo speelden ze onlangs nog op het pleintje in Parc Sandur. Ze zaten tussen het publiek te spelen wat dan weer veel gezelligheid en blije gezichten opleverde.



(foto: Ineke Slatman)

Sinds twee jaar

Jan Gerrits is een jongen uit de buurt, werkt in het tapijtgebeuren en is al jong met muziek in aanraking gekomen. Thuis werd er veel gezongen en ook zat Jan op een koor. Thomas is een geboren Zweed en woont alweer 23 jaar in Drenthe. Hij is werkzaam in de logistiek en heeft zijn muzikaliteit geërfd van zijn vader. Thomas en Jan hebben elkaar muzikaal ontmoet via Edgar Smit in het bewonersbedrijf. Ze vormen nu al twee jaar een duo ‘Na Fir’ (Iers voor ‘de mannen’), maar spelen  daarnaast ook nog in een eigen bandje.

Veel boekingen

Het zijn drukke tijden voor beide heren. De boekingen komen binnen omdat men, via mond-tot-mondreclame, heeft gehoord dat het altijd gezellig is wanneer beide heren hun Ierse muziek spelen. Zo zijn ze te horen en te zien tijdens het ‘Folk veur Volk’-festival in Aalden en spelen ze ook op Oerol. Verder is het de bedoeling om weer samen naar Ierland te gaan om daar het echte geluid te horen en het juiste gevoel te krijgen. Ondertussen pakken Jan en Thomas de gitaren en spelen ze ‘Ride on’ van Christie Moore. Een mooi kamerconcert met maar één man publiek, speciaal voor mij, wat een luxe is dat.

Vertaald in het Drents

Thomas speelt een Zweeds nummer en wordt begeleid door Jan op zijn fluit. Ook al begrijp ik het Zweeds niet toch is het een mooi nummer. Op de vraag of de heren ook eigen werk hebben vertelt Jan dat hij een Engelstalig liedje heeft vertaald in het Drents: ‘I wish I had someone to love’. Op zijn Drents is dat dan ‘Ik wet dat er iene is die van mie hold’. Na het horen van het liedje kwamen er mensen naar Jan om te vragen of het wel goed ging met zijn eigen relatie, maar verzekerde Jan, dat zat en zit wel goed.

Take my back

Ierse liedjes zijn in Ierland bekend en geliefd en worden door jong en oud meegezongen. Heel gevoelige nummers komen vanavond voorbij zoals Family Tree van Venice. Het is echt genieten wanneer deze twee heren aan het spelen zijn en ik als enige toehoorder dit mag aanhoren. Rustig begint Thomas wat te tokkelen op zijn gitaar en ik denk dat hij wat voor zichzelf bezig is. Niets is minder waar, want het is het intro van een heel bekend nummer: ‘Take me back to my boat on the river’, van Styx. Een liedje dat een hit was toen ik zelf nog jong was.

Zo hoort het te zijn, muziek is emotie en emotie kan mooie muziek opleveren. Na het kamerconcert aan de Bork keer ik weer terug naar het Kwekebos. De paraplu kan nu dicht blijven, de regen is door de mannen weggespeeld. Na Fir, bedankt.


Wijkberichten Emmerhout 2023 I 2